สำเนียงและลีลาการพูดของภาษาใต้ ได้รับอิทธิพลมาจากภาคกลางหรือภาษากลาง แต่มีการตัดคำหรือรวบคำให้เป็นพยางค์ที่สั้นลง และมีรูปแบบการเปล่งเสียงบางเสียงที่แตกต่างกันออกไป เช่น นากา (นาฬิกา) ลอกอ (มะละกอ) หลาบ (เข็ดหลาบ) เฮิน (เงิน) โผ้ (ตัวผู้) เหมีย (ตัวเมีย) หวัน(ตะวัน) หรืออาจมีการใช้คำที่ตกลงกันเฉพาะถิ่น เช่น แม่เฒ่า (ยาย) พี่บ่าว (พี่ชาย) สายเอว (เข็มขัด) เริน (บ้าน) เป็นต้น ของกินเยอะ... https://www.at-chiangmai.com/%E0%B8%9C%E0%B8%A5%E0%B9%84%E0%B8%A1%E0%B9%89-%E0%B8%A0%E0%B8%B2%E0%B8%A9%E0%B8%B2%E0%B9%80%E0%B8%AB%E0%B8%99%E0%B8%B7%E0%B8%AD-%E0%B8%A0%E0%B8%B2%E0%B8%A9%E0%B8%B2%E0%B8%81%E0%B8%B3%E0%B9%80%E0%B8%A1%E0%B8%B7%E0%B8%AD%E0%B8%87/